Czytelnia

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Jeżeli jakaś książka rozbawiła, poruszyła, wystraszyła,pomogła...
polecajcie

prosze-jeśli przeczytaliście którąś z ksiązek polecanych tu
napiszcie...co o niej sądzicie.
Jestem ciekawa Waszych opini.

raj_utracony

kiedy umrę kochanie
gdy się ze słońcem rozstanę
i będę długim przedmiotem raczej smutnym

czy mnie wtedy przygarniesz
ramionami ogarniesz
i naprawisz co popsuł los okrutny

często myślę o tobie
często piszę do ciebie
głupie listy - w nich miłość i uśmiech

potem w piecu je chowam
płomień skacze po słowach
nim spokojnie w popiele nie uśnie

patrząc w płomień kochanie
myślę - co się też stanie
z moim sercem miłości głodnym

a ty nie pozwól przecież
żebym umarła w świecie
który ciemny jest i który jest chłodny

poswiatowska

raj_utracony

Karty czystego płótna, nieskalane płachty ciała
Były przede mną rozpostarte, tak jak kiedyś Ona
Wszystkie pięć stron świata skupione wokół jej duszy
Tak jak Ziemia ze Słońcem
Teraz powietrze, które smakowałem, którym oddychałem zatoczyło krąg
I to, czego Ją uczyłem było wszystkim
Wiem, że dała mi to, co miała
A teraz moje gorzkie ręce rozcieram ponad chmurami,
Które były wszystkim
Obrazy zostały zalane przez czerń, wszystko pokrył tatuaż...

Wychodzę na spacer
Otaczają mnie bawiące się dzieciaki
Słyszę ich śmiech, więc dlaczego widzę Ją ?
A zakręcone myśli, które wirują dookoła mojej głowy
Wiruję....wiruję
Tak szybko, jak słońce, opadam
A teraz me gorzkie ręce płuczą potłuczone szkło,
Które było wszystkim
Obrazy zostały zalane przez czerń, wszystko pokrył tatuaż...
Cała miłość odeszła na dobre, zamieniając mój świat w czerń
Wytatuowała wszystko co widzę, czym jestem, czym będę...

Należymy do siebie...

ed vedder

Charl

[link widoczny dla zalogowanych]

Powyżej link do Psałterza Dawida... tłumaczenie Jan Kochankowski - istna gratka.

p.s. Swoją drogą, Dawid niezbyt dobrze wszedł na podglądaniu Batszeby w kąpieli, ale przynajmniej ludzkość odniosła jakiś pożytek z jego upadku... hehehehe
To uwaga na marginesie, do wszystkich podglądaczy... kobiet w kąpieli.. hehehehe

Ja widzicie - sarkazm mnie nie opuszcza.. Musze sie chyba zakochać, wtedy mi może przejdzie..//mysli : Smile

:

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Miałam mieć trzy dni-aż trzy dni bez komputera-takie wakacje od Czata...Dotychczas codziennie zaglądałam do naszego Pokoju. Z jednej str cieszyłam się z wyjazdu z drugiej...
Najgorzej było pierwszego wieczoru, kiedy to rodzinka padła ze zmęczenka, a ja? przecież to Czas kiedy Czatuję- nie miałam ochoty iść spać. Chwyciłam więc przewodnik"Wybrzeże 1" tylko po to by dowiedzieć się czegoś o miejscach, które będziemy zwiedzać, po chwili parę razy roześmiałam się i...zaczęłam czytać dokładnie, jak powieść.
Dosyć często zdania zaczynały się: nic ciekawego...nie warto oglądać itp.-jakby był to antyprzewodnik
Parę zabawnych przykładów elokwencji autora:
-"Kołczewo-wioska nie jest zbyt ciekawa.
informacje praktyczne-W Kołczewie znajduje się BUDKA Z PIWEM, SKLEP,POCZTA,OŚRODEK ZDROWIA"-dokładnie taka kolejność
-W Wisełce nie ma żadnego punktu inf.turystycznej ani biura podróży. O wszystko najlepiej pytać w restauracji."
-Restauracja Marzanna-jedzenie znośne.Restauracja pełni rolę miejscowej spelunki, gdzie jak chodzą słuchy, mozna i butelką w głowę oberwać."
-Bar Arion-w środku stoi gruby pień obrośnięty szarą siecią, ale pewnie go nie dostrzerzesz gdyż od nikotynowego dymu jest jeszcze bardziej szaro."
"...wejścia do baru strzegą dwie malowane papugi, wewnątrz tez dwie, tyle że kelnerki"
...obsługa - dwie kelnerki w sile wieku-sympatyczna i uczynna
...między sufitem a głowami klientów rozpościerają się rybackie sieci.Konsumując rybę czujesz się jak ryba w sieci- i na tym kończy sie niestety cała atrakcyjność tego miejsca."
To są tylko fragmenty jednego rozdziału...reszty jeszcze nie przeczytałam.
Polecam tę książkę wszstkim tym którzy chcą mieć dwa w jednym-wiedzę i poprawę humoru. Very Happy

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

P.S. Charlienne chętnie jeszcze raz przeczytam ...
Bo ostatnio czytałam to w szkole i tego fragmentu nie
pamiętam.... Confused

Charl

Czytaj mikaska:) NA zdrowie:)

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Jeżeli poezja Haliny Poświatowskiej
budzi w Tobie emocje,
a jest przeciez piękna,
sądzę, że podobnie byłoby z prozą.
"Opowieść dla przyjaciela" to pamiętnik
z ostatnich dwóch lat jej życia.
Opowiada w niej o swoich przyjaźniach,
miłości, emocjach.
Wzrusza, ale i zadziwia energią.

Charl

Znam ten pamiętnik, ale w wersji z radia - i pewnie fragmentarycznej dlatego. Warto by odświeżyć... ale teraz mam nastrój na coś bardziej podnoszącego na duchu.. Umieranie na razie odstawiam na boczny tor;)

Charl

W malinowym chruśniaku

W malinowym chruśniaku, przed ciekawych wzrokiem
Zapodziani po głowy, przez długie godziny
Zrywaliśmy przybyłe tej nocy maliny.
Palce miałaś na oślep skrwawione ich sokiem.
Bąk złośnik huczał basem, jakby straszył kwiaty,
Rdzawe guzy na słońcu wygrzewał liść chory,
Złachmaniałych pajęczyn skrzyły się wisiory,
I szedł tyłem na grzbiecie jakiś żuk kosmaty.

Duszno było od malin, któreś, szepcząc, rwała,
A szept nasz tylko wówczas nacichał w ich woni,
Gdym wargami wygarniał z podanej mi dłoni
Owoce, przepojone wonią twego ciała.

I stały się maliny narzędziem pieszczoty
Tej pierwszej, tej zdziwionej, która w całym niebie
Nie zna innych upojeń, oprócz samej siebie,
I chce się wciąż powtarzać dla własnej dziwoty.

I nie wiem, jak się stało, w którym oka mgnieniu,
Żeś dotknęła mi wargą spoconego czoła,
Porwałem twoje dłonie - oddałaś w skupieniu,
A chruśniak malinowy trwał wciąż dookoła.
* * *
Śledzą nas... Okradają z ścieżek i ustroni,
Z trudem przez nas wykrytych. Gniew nasz w słońcu pała!
Śpieszno nam do łez szczęścia, do tchów naszych woni,
Chcemy pieszczot próbować, poznawać swe ciała.
Więc na przekór przeszkodom źrenicą bezradną
Chłoniemy się nawzajem, niby dwa bezdroża,
A gdy powiek znużonych kotary opadną,
Czujemy, żeśmy wyszli z uścisków i z łoża.

Nikt tak nigdy nie patrzał, nie bywał tak blady,
I nikt do dna rozkoszy ciałem tak nie dotarł,
I nie nurzał swych pieszczot bezdomnej gromady
W takim łożu, pod strażą takich czujnych kotar!

* * *
Taka cisza w ogrodzie, że się jej nie oprze
Żaden szelest, co chętnie taje w niej i ginie.
Czerwieniata wiewiórka skacze po sośninie,
Żółty motyl się chwieje na złotawym koprze.
Z własnej woli, ze śpiewnym u celu łoskotem
Z jabłoni na murawę spada jabłko białe,
Łamiąc w drodze kolejno gałęzie spróchniałe,
Co w ślad za nim - spóźnione - opadają potem.

Chwytasz owoc, zanurzasz w nim zęby na zwiady
I podajesz mym ustom z miłosnym pośpiechem,
A ja gryzę i chłonę twoich zębów ślady,
Zębów, które niezwłocznie odsłaniasz ze śmiechem

* * *
Hasło nasze ma dla nas swe dzieje tajemne:
Lampa, gdy noc już zdąży świat mrokiem owionąć,
Winna zgasnąć w tej szybie, a w tamtej zapłonąć.
Na znak ten oddech tracę. Już schody są ciemne.
Czekasz z dłonią na klamce i, gdy drzwi otwiera,
Tulę tę dłoń, co jeszcze ma chłód klamki w sobie,
A ty w zamian przyciskasz moje ręce obie
Do serca, które zawsze u drzwi obumiera.

Wchodzę ciszkiem, jak gdyby krok każdy knuł zbrodnię,
Między sprzęty, co dla mnie są sprzętami czarów.
Sama ścielesz swe łóżko według swych zamiarów,
By szczęściu i pieszczotom było w nim wygodnie.

I zazwyczaj dopóty milczymy oboje,
Dopóki nie dopełnisz podjętego trudu.
Ile w dłoniach twych pieczy, miłości i cudu !
Kocham je, kocham za to, że piękne, że twoje.

* * *
Zazdrość moja bezsilnie po łożu się miota:
Kto całował twe piersi, jak ja, po kryjomu ?
Czy jest wśród twoich pieszczot choć jedna pieszczota,
Której, prócz mnie, nie dałaś nigdy i nikomu ?
Gniewu mego łza twoja wówczas nie ostudzi !
Poniżam dumę ciała i uczuć przepychy,
A ty mi odpowiadasz, żem marny i lichy,
Podobny do tysiąca obrzydłych ci ludzi.

I wymykasz się naga. W przyległym pokoju
We własnym się po chwili zaprzepaszczasz łkaniu,
I wiem, że na skleconym bezładnie posłaniu
Leżysz jak topielica na twardym dnie zdroju.

Biegnę tam. Łkania milkną. Cisza niby w grobie.
Zwinięta, na kształt węża, z bólu i rozpaczy
Nie dajesz znaku życia - jeno konasz raczej,
Aż znienacka za dłoń mnie pociągniesz ku sobie.

Jakże łzami przemokłą, znużoną po walce
Dźwigam z nurtów pościeli w ramiona obłędne !
U nóg twych rozemknione pieszczotami palce
Jakże drogie mym ustom i jakże niezbędne !

* * *
Z dłońmi tak splecionymi, jakbyś klęcząc, spała,
W niedostępne mym oczom wpatrzona widzenie,
Płaczesz przez sen i wstrząsem wylęklego ciała
Błagasz o nagłą pomoc, o rychłe zbawienie.
Jeszcze płaczu niesytą do piersi cię tulę,
A ty goisz się we mnie, niby lgnąca rana,
A ja płacz twój całuję, biodra i kolana
I ramię i zsuniętą z ramienia koszulę.

Lecz karmiony ust twoich spłakanym oddechem,
Nie pytam o treść widzeń. Dopiero z porania
Zadaję ciemną nocą tłumione pytania.
Odpowiadasz bezładnie - ja słucham z uśmiechem.
* * *
Wyszło z boru ślepawe, zjesieniałe zmrocze,
Spłodzone samo przez się w sennej bezzadumie.
Nieoswojone z niebem patrzy w podobłocze
I węszy świat, którego nie zna, nie rozumie.
Swym cielskiem kostropatym kąpie się w kałuzy,
Co nęci, jak ożywczych jadow pełna misa,
Czołgliwymi mackami krew z kwiatów wysysa
I ciekliną swych mętow po ziemi się smuży.

Zwierzę, co trwać nie zdoła zbyt długo na świecie,
Bo wszystko wokół tchnieniem zatruwa i gasi,
Lecz gdy ty białą dłonią głaszczesz je po grzbiecie,
Ono, mrucząc, do stóp twych korzy się i łasi.

* * *

Czasami mojej ślepej posłuszny ochocie
Pragnę w tobie mieć czujną na byle skinienie
Sługę, co pieszczotami gasi me pragnienie,
A ty jesteś tak zmyślna i zwinna w pieszczocie!

Gdy twój warkocz, jak w słońcu wybujałe ziele,
Tchem rozwartych ogrodów mą duszę owionie,
Głowę twą, niby puchar, ujmuję w swe dłonie
I wargami w ślad dreszczu prowadzę po ciele.

I raduję się, śledząc tę wargę, jak zmierza
Do mej piersi kosmatej, widnej w niedomroczu,
W której marzę pierś w lesie ryczącego zwierza
I staram się, gdy pieścisz, nie tracić go z oczu.

--------------------------------------------------------------------------------

* * *
Ty pierwej mgły dosięgasz, ja za tobą w ślady
Zdążam, by się w tym samym zaprzepaścić lesie,
I tropiąc twoją bladość, sam się staję blady,
I zdybawszy twój bezkres, sam ginę w bezkresie.
A potem wzieram w oczy, by zgadnąć, czy dość ci
Omdlenia, co się nogom udziela, jak szczęście,
I twe dłonie, jak w paki, mnę w zdrobniałe pięście,
By się w nich docałować twych chrząstek i kości.

A one wypukleją na dłoni przegibie,
Niby pestki owoców, zróżowionych znojem,
I nieśmiałym do ust mych garną się wyrojem,
Zatajone w swej ciepłej od pieszczot siedzibie.

Ich dotyk budzi wzruszeń zaniedbanych krocie,
A ty, tuląc je w warg mych rozrzewnioną ciszę,
Dziecinniejesz w uścisku, malejesz w pieszczocie,
Chwila - a już cię do snu z lat dawnych kołyszę.

--------------------------------------------------------------------------------

* * *
Zazdrośnicy daremnie chcą pochlebić pierwsi
Czarom skrytym w twym ciele z moją o nich wiedzą!
Oczy, co się rzęsami nie tknęły twych piersi,
Czyliż pustym domysłem te czary wyśledzą?
Kto w chwili pocałunków nie zagrzał swej dłoni
Na twych bioder nawrzałej żądzą przegięcinie.
Nie potrafi określić upojeń tej woni,
Co z ciebie, jako z róży, snem potartej, płynie.

Kto ustami w nóg twoich nie wdumał się dreszcze,
Nigdy dość nie wysłowi twych oczu omdlenia,
A choćby je dzień cały badał bez wytchnienia,
Nie wypatrzy z nich tego, co ja z nich wypieszczę!

--------------------------------------------------------------------------------

* * *
Zmienionaż po rozłące ? O, nie, nie zmieniona !
Lecz jakiś kwiat z twych włosów zbiegł do stóp ołtarzy,
A, choć brak tego zbiega nie skalał twej twarzy
Serce me w tajemnicy przed twym sercem kona...
Dusza twoja śmie marzyć, że, w gwiezdne zamiecie
Wdumana, będzie trwała raz jeszcze i jeszcze -
Lecz ciało ? Któż pomyśli o nim we wszechświecie,
Prócz mnie, co tak w nie wierzę i kocham, i pieszczę ?

I gdy ty, szepcząc słowa, z ust zrodzone znoju,
Dajesz pieszczotom ujście w tym szepcie, co pała,
Ja, zamilkły wargami u piersi twych zdroju,
Modlę się o twojego nieśmiertelność ciała.

[link widoczny dla zalogowanych]
Mam wyrzuty sumienia, że takie długie - ale to klasyka licealna... Smile

I jak tu się nie rozrzewnić Smile

?

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Podnoszące na duchu?
Alhemik? Coelho
hmmm...pomyślę... Question

i cos jeszcze optymistycznego
przypomne sobie.
Idea

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

to nie będzie o wesołej książce...
"Wszystkim, których kochałem" Martin Gray
Żadna inna książka o tej tematyce nie wywarła
na mnie tak ogromnego wrażenia.
Przeczytałam ją bardzo dawno temu, kiedy
o wielu rzeczach się nie mówiło...
Jest autobiografią polskiego żyda-
zaczynająca sie wczasie IIwojny świat.
Wiem, że teraz wydaje sie ten temat wyczerpany
-znowu martyrologia-ale pomimo, że JEST to autobiografia
czyta sie ja jak najciekawszą powieść,
wciągająca choć drastyczna.
Martinowi udało sie przezyć jednak jego życie
naznaczone zostalo samotnością i śmiercią bliskich ludzi.
Książka z jednej str. jest świadectwem o słabościach i okrucieństwie, z drugiej jest historią o sile
wytrzymałości ludzkiej psychiki.-
Gray przemyca w swojej opowieści
uniwersalna prawdę o rasie ludzkiej-
że w każdej społeczności znajdują sie oprawcy
i ludzie o dobrych sercach niezależnie od wieku i narodu.

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Dzisiaj z racji Dnia Dziecka- książka
dla Dzieci w każdym wieku Very Happy

Tomasz Trojanowski-Kocie Historie

Jest to genialna opowieść
pełna absurdalnego humoru
juz od pierwszej strony.
Czytałyśmy ją z Córka zaśmiewając się
serdecznie, ale przyznaje-
wracam do niej często.

Kocuraki z tej książki
przypominają raczej wygadane dzieciaki
z masą szalonych pomysłów.
Ich zabawy nie znają żadnych
ograniczeń, a kończą się
...z tym różnie bywa.

przeczytajcie ja
koniecznie jesli choc trochę
czujecie się Dziećmi.

Gość

Pewnie że sobie poczytam
ja w swoim temacie zostawiłam linka do fajnej bajki
,Pora na Telesfora , ale kto tam ją pamięta
Lila

Charl

Ja polecam słuchowisko
Henryka Bardijewskiego pt. "Nieznane światło" - pozycja z cyklu Teatr Polskiego Radia przedstawia - uhonorowany nagroda na festiwalu słuchowisk radiowych, bodajże w Gdyni...
Jest też książka, jendak słuchowisko - niesamowite.

z książęk :
Sztuka Wyboru, autor: Carlos G. Valles SJ, Wydawnictwo WAM
(krótka recenzja z tyłu okładki: ...książka ojca C. Vallesa SJ to pozycja ze wszech miar interesująca i przydatna. Jej walory docenią przede wszystkim ci, którzy chcą w pełni odpowiedzialnie podejmować życiowe decyzje - zarówno te dotyczące spraw najistotniejszych, jak i codziennych, z pozoru tylko dugorzędnych...)

Polecam również Rekolekcje (anty)kryzysowe według receptury o. Wojciecha Ziółka SJ - dostępne na kasetach i na płycie CD - do słuchania też... (nagranie na żywo) Wydawnictwo WAM studio INIGO.

(chyba zacznę dołączać 'Copyright' do swoich postów {hehe} - zwłaszcza, że tu reklamy sa zamieszczane hehehe. Będę chciała mieć udział w zyskach z reklam hehe.